- əmmamədar
- ə. və f. 1) başında əmmamə olan; əmmaməli; 2) m. ruhani
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
əmmamədar
Look at other dictionaries:
əmmamədar — <ər. əmmamə və fars. . . . dar> bax əmmaməli. <Baş nazir:> Bu əmmamədarlar hamıdan bədtərdirlər. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tünd — sif. <fars.> 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr olan. Tünd qəhvə. Tünd məhlul. – Qüdrət xörəyini həris bir iştaha ilə cəld yeyib, üstündən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
